خاطرات علما | کریم سیاهی که مورد عنایت امام حسین (علیه السلام) قرار گرفت
کریم سیاه یک فرد معمولی، ولی عاشق امام حسین علیه السّلام بود، در هر کجا مجلسی به نام امام حسین علیه السّلام برگزار می شد، او بدون هیچ تکلّفی حاضر می شد.به گزارش واحد خبری کانون شیفتگان حضرت قائم (عج) به نقل از حوزه ، در یکی از خاطرات آیت الله سید محمد کاظم طباطبائی یزدی درباره عنایت ویژه امام حسین علیه السلام به عاشق و محب خود به اسم «کریم سپاه» اینطور آمده است:
آیت الله سید محمد کاظم طباطبایی یزدی مشهور به صاحب عروه (۱۲۵۳ – ۱۳۳۷ ق) برای صله ارحام عازم یزد بود، یک قطعه کفن برای خودش خریده در حرم امیرمؤمنان علیه السّلام همۀ قرآن را بر آن نوشته، سپس در حرم امام حسین علیه السّلام زیارت عاشورا را با تربت بر اطراف آن نوشته بود.
در این سفر این کفن را با خودش به یزد می برد، در شب اول ورودش به یزد، در منزل یکی از دخترانش استراحت می کند.
حضرت سیدالشهداء علیه السّلام به خوابش آمده می فرماید:
یکی از دوستان ما فوت کرده، در مزار یزد منتظر کفن است، ما دوست داریم این کفن به او اهداء شود.
بیدار می شود و می خوابد، دوبار دیگر این رؤیا تکرار می شود، لباس پوشیده به قبرستان یزد می رود و می بیند شخصی به نام «کریم سیاه» فوت کرده، او را غسل داده روی سنگ نهاده منتظر کفن هستند.
تا ایشان می رسد، می گویند: کفن را آوردند.
مرحوم یزدی از آن ها می پرسد: شما کی هستید؟ می گویند: همان آقایی که به شما امر فرموده کفن بیاورید، به ما نیز امر فرموده که برای تجهیز و دفن ایشان به این جا بیاییم.
مرحوم یزدی می پرسد: این شخص کیست؟
می گویند: او شخصی به نام «کریم سیاه» است.
یک فرد معمولی، ولی عاشق امام حسین علیه السّلام بود، در هر کجا مجلسی به نام امام حسین علیه السّلام برگزار می شد، او بدون هیچ تکلّفی حاضر می شد.
منبع: جرعه ای از کرامات امام حسین، ص ۹۷
- حفظ قرآن در ۱۰ روز؛ تجربهای بینظیر در حرم امام حسین (ع)
- اعمال و آداب مخصوص روز اربعین + متن زیارت
- خاطرات علما | چرا اشک بر امام حسین(ع) همه گناهان را پاک میکند
- دعوت و رخصت امام حسین (ع)
- بیان میرزا جواد آقا ملکی تبریزی در اهمیت زیارت اربعین
- چرا امام حسین (ع) در کربلا از خرق عادت و اعجاز استفاده نکرد
- اهداف قیام امام حسین (ع) در صحیفه سجادیه تداوم پیدا کرده است
- عزادارتر از علمای دین
- یکی از مهمترین دغدغههای امام حسین(ع) نفی حکمرانی طاغوتی بود
|